TERUG FRIS GEVOEL

Naar aanleiding van de hevige weken op school gecombineerd met enkele zware trainingen en teleurstellingen op wedstrijdvlak gunde ik mezelf deze week een relatieve rustweek. Ik voelde de batterijen de laatste weken in koers iets te vlug leeg lopen en wil trouwens ook volgende week donderdag fris aan de start verschijnen van het PK tijdrijden waar ik een eerste keer hoop een degelijke prestatie neer te zetten. Ik ging dus vandaag in Anzegem van start met enkele grote vraagtekens. Heb ik er wel goed aan gedaan te rusten? Zal ik er weer  niet na twee ronden op de kant er van vliegen omdat ik gewoon te slecht ben? Met dit in het achterhoofd ging ik van start met nog 170 andere renners voor 13 ronden van zo'n 9km waarin telkens twee behoorlijk zware beklimmingen zaten. Na zo'n 8 ronden ontstaat er een kopgroep van zo'n 20 man ik voel me goed en probeer de kloof van een halve minuut te dichten met ploegmaat Jordy Vanmeenen maar we stranden tot op 10 seconden wanneer er vooraan bergop fiks gedemarreerd wordt. Vervolgens besluiten we wijselijk ons door de voorwacht van het resterende peloton te laten inlopen. Vooraan wordt alles nog uiteen gereden en komt de Amerikaan Thomas Gibbons (Cibel) solo aan voor Stijn Minne en Jimmy Duquennoy. Ik zit in de sprint totaal ingesloten en bol als 41e over de meet. Het gevoel was echter meer dan behoorlijk, waar ik de voorbije weken soms gaten moest laten als het in waaiers werd getrokken kon ik nu zelf de kloven gaan dichten die andere renners lieten. Ik voel dat de terugweg is ingezet en hoop maandag in Zwevezele en mooie laatste wedstrijd af te werken richting het PK tijdrijden waar ik hoop mijn overleden vriend Igor een mooi eerbetoon te geven op de wegen waar hij me vorig jaar na een ronde plat walste.. zoals enkel hij dat kon.

Foto: Martine Verfaillie